Hatay’ın Defne ilçesinde özel bir okulda sınıf öğretmenliği yapan Mehmet Çekmen (64), Türkiye’yi sarsan Kahramanmaraşlı depremlere, evinde eşi ve iki çocuğuyla beraber yakalandı. Çekmen ailesi deprem anında binadan çıkıp sağ olarak kurtulurken, çevredeki birçok bina yıkıldı. Evi kullanılamaz hale gelen Mehmet Çekmen, ailesiyle birlikte Antalya’da yaşayan ağabeyinin yanına geldi. Depremde ikinci derece akrabalarını ve daha önce mezun ettiği öğrencilerle birlikte üç öğrencisini kaybeden Mehmet öğretmen, duygularını dile getirmekte zorlandı, yaşadığı acıyı da tarif edemedi.
“İNSANLAR ÇOCUKLARINI BAĞIRARAK ARIYORLARDI”
Mehmet Çekmen, deprem anında oldukça korktuklarını, eşi ve çocuklarıyla birlikte hemen aşağı indiklerini söyledi. Gece saatlerindeki deprem sonrası soğuk hava şartlarının kendilerini zorladığını aktaran Çekmen, günün ilk ışıklarıyla beraber depremin boyutunun gün yüzüne çıktığını söyledi. Çekmen, “Acı verici bir durumdu. Etrafımıza baktığımda bizden daha perişan aileler vardı. Çocuklarını bağırarak arıyorlardı. İnanılmaz bir panik hali vardı. O insanların o anki durumunu betimlemek çok zor” dedi.
“BÜTÜN HATAY BENİM CANIMDI, CİĞERİMDİ”
Depremde bazı akrabalarını kaybettiğini belirten Çekmen, “Her ne kadar ikinci dereceden akrabam olsa bile, bütün Hatay benim canımdı, ciğerimdi. Ölenlerin hepsine Allah’tan rahmet diliyorum. Kalanlara da büyük geçmiş olsun. Onların acısını paylaşıyorum” dedi.
“EMPATİ KURMALARINI RİCA EDİYORUM”
Çekmen, Antalya’ya geldikten sonra Gürsu Mahalle muhtarının kendilerine çok yardımcı olduğunu aktararak, “Kendisi bize kucak açtı. Burası sıcak bir yuva gibi. Ona minnettarım. Kendisinin depremzede olduğunu sonradan öğrendim. Ama bize her konuda yardımcı oldu, olmaya devam ediyor. Ancak Antalya’da ev tutmak çok zor, ev taşımak, hayata tutunmak çok zor. Bunları söylemek istemezdi gönlüm ama maalesef bunları yaşıyoruz. Empati kurmalarını rica ediyorum” ifadelerini kullandı.
“HER GÜN RÜYAMA GİRİYOR”
Son olarak depremde bazı öğrencilerini de kaybetmenin büyük üzüntüsünü yaşadığını dile getiren Çekmen, “Maalesef kaybettiğim öğrencilerim oldu. Gözyaşlarımı tutamıyorum. En iyi öğrencilerimi kaybettim. Daha önce mezun ettiğim Özge Karaoğlan’ı, birinci sınıfta okuttuğum başka bir öğrencimi kaybettim. Özge her gün rüyama giriyor. Onun acısıyla ne yapacağımı bilmiyorum. Çok başarılı ve çok iyi bir öğrencimdi. Onu, annesini ve babasını kaybetmek beni derinden yaraladı. Hepsi benim canım ciğerimdi. Tarifsiz bir acının içerisindeyim. Kendi çocuklarımı kaybetmiş gibi oluyorum, her an aklıma geliyor. Bu travma atlatılamıyor. Okulumu, beraber çalıştığım meslektaşlarımı ve öğrencilerimi özlüyorum. Ve ben bu acıyı tarif edemiyorum, tanımlayamıyorum. Dilerim Allah’tan hiç kimsenin başına gelmez” diye konuştu.