Adıyaman’ın merkez Yavuzselim Mahallesi’nde Basri ve Manoyla Fidan çifti ile 4 çocuğunun oturduğu Berk Apartmanı, ilk depremde yıkıldı.
Depreme Şanlıurfa’da yakalanan servis şoförü Basri Fidan, 1 saat sonra evine ulaştı.
Evinin yıkıldığını gören Fidan, elleri ve tabakla enkazı kazıp, depremden 4 saat sonra oğlu 14 yaşındaki Ahmet Efe’ye ulaşarak kurtardı.
Daha sonra iş makineleri devre girdi. Depremin 26’ıncı saatinde Basri Fidan’ın kızı 2,5 yaşındaki Ecrin Aysel ile annesi 80 yaşındaki Elif Fidan sağ kurtarıldı.
Eşi, kızı ve oğlu vefat etti
Basri Fidan’ın eşi 40 yaşındaki Manolya, lise son sınıf öğrencisi kızı 17 yaşındaki Zehra ve Balıkesir’deki Milli Savunma Üniversitesi’nde 1’inci sınıf öğrencisi olan 20 yaşındaki Ferhat Fidan’ın ise cansız bedenlerine ulaşıldı.
Depremde 3 ferdini kaybeden aileden geriye ise mutlu günlerdeki fotoğrafları kaldı.
Depremden 20 gün sonra oğlu ve kızını yanına alan Basri Fidan, Manisa’nın Şehzadeler ilçesindeki ağabeyi Saim Fidan’ın evine yerleşti.
“Kıyamet gibiydi”
Basri Fidan, şunları söyledi:
Çalıştığım için depreme Şanlıurfa’da yakalandım. Hemen aileme telefon ile ulaşmaya çalıştım. Ulaşamayınca akrabalarımı aradım. Kimseye ulaşamadım ve yola çıktım. 1 saat sonra Adıyaman’a ulaştım. Yola doğru çöken binalar, bağıran ve ağlayan insanları gördüm. Kıyamet gibiydi. Hemen arabamı bırakıp, eve doğru koşmaya başladım. Evimin de olduğu bina ile birlikte çevresindeki 6 bina daha çökmüştü. O sırada şoka girdim. Birileri bana çocuklarımı kurtaracağımızı söylüyordu. Teselli etmeye çalıştılar.
“4 saatte tırnaklarımla kazıyarak oğluma ulaştım”
Yaşadığı ilk şoku atlattıktan sonra toprağı elleri ile kazmaya başladığını anlatan Fidan, şu ifadeleri kullandı:
Elimizde herhangi bir alet yoktu. Yardıma koşan da eli boş gelmiş; çaresiz bir şekilde enkaz etrafında koşuyordu. Tüm bina iç içe girdiği için öncelikle daireyi bulmaya çalıştık. İçeri girdik, üst komşumun sesini duyduk. Ona enkazda aşağıya doğru seslenmesini istedim. Küçük oğlum Ahmet Efe’nin sesini duyduğunu söyledi. 4 saatin sonunda tırnaklarım ile kazıyıp, oğluma ulaşmayı başardım. Sonra bir iş makinesi ayarladık. Ahmet, ablası ile aynı odada kalıyordu. Ahmet’i enkazdan çıkardığımızda ablasının öldüğünü söyledi. Korkmasın diye bayılmış olabileceğini söyledim. Fakat Zehra’yı enkazdan çıkardığımızda hayatını kaybetmişti.
“Her şeyimi kaybettim”
Eşi Manolya ile çocukları Ferhat ve Ecrin Aysel’i enkazdan birbirine sarılı halde çıktığını belirten Basri Fidan, şunları söyledi:
Annem Elif Fidan’ı enkazdan sağ çıkardık ama 1 gün sonra vefat etti. 26 saat sonra eşim, büyük oğlum ve küçük kızıma ulaştım. Onları birbirine sarılı halde buldum. Annesi ve oğlum hayatını kaybetmişti ama kızım nefes alıyordu. Elimize geçen kaşık ve tabaklar ile tünel kazar gibi aile fertlerime ulaştım. 25 saatte bir oda kadar yol alabildik. Parmaklarım enkazı kazırken yaralandı. Daha yeni yeni düzelmeye başladı. Depremde ailemi, evimi, işimi, her şeyimi kaybettim. Manisa’da ağabeyimin yanına sığındık. Ne yapacağımızı bilmiyorum. Maddi, manevi durum ortada. Üzerimdeki kıyafetler bile bana ait değil. Hayırseverlerin dağıttığı kıyafetleri giyiyorum. 2’nci depreme de yakalandık. Ama ilk depreme uykuda yakalandığımız için mi bilmiyorum; sarsıntı çok büyüktü. Bir türlü durmuyordu. Kıyametin koptuğunu sandık.
