Son dönemde büyük ilgi gören üretken yapay zeka (Gen AI) projeleri, yüksek maliyetler ve beklenen getirilerin sağlanamaması nedeniyle sıkıntılı bir süreçten geçiyor. Araştırma şirketi Gartner’ın yayınladığı son rapora göre, 2025 yılına kadar Gen AI projelerinin en az üçte biri, kavramsal ispat aşamasından sonra terk edilecek. Maliyetler projeleri zorluyor
Gartner’ın seçkin analisti Rita Sallam, projelerin terk edilmesinin en büyük nedenlerinden birinin yüksek ön yatırım maliyetleri olduğunu belirtiyor. Şirketler, Gen AI projelerinin değeri konusunda zorlanırken, üst düzey yöneticiler yatırımların geri dönüşünü hızla görmek istiyor. Ancak projelerin genişleyen kapsamı, geliştirme ve dağıtım maliyetlerinin artmasına neden oluyor.
Gartner raporuna göre, Gen AI projelerinin maliyetleri oldukça geniş bir yelpazede değişiklik gösteriyor. En düşük seviyede, bir Gen AI API kullanımı için şirketler 100.000 ila 200.000 dolar arasında bir başlangıç yatırımı yaparken, kullanıcı başına yıllık ek maliyetler 550 dolara kadar çıkabiliyor. Öte yandan, sıfırdan özel yapay zeka modelleri oluşturmak veya “temel” AI modellerini ince ayar yapmak için harcanan miktar ise 5 milyon ila 20 milyon dolar arasında değişiyor. Ayrıca, kullanıcı başına yıllık maliyetler 8.000 ila 21.000 dolar arasında olabiliyor. Maliyetlerin yanı sıra, Gartner, yetersiz risk kontrolü ve kötü veri yönetimi gibi faktörlerin de Gen AI projelerinin başarısızlığa uğramasına neden olabileceğini vurguluyor.
Gartner’ın araştırması, her ne kadar önemli zorluklar bulgulasa da, bazı şirketlerin üretken yapay zeka teknolojisinden fayda sağlamaya başladığını gösteriyor. Bu faydalar arasında gelir artışı, maliyet tasarrufu ve verimlilik artışı yer alıyor. Ancak bu olumlu gelişmelere rağmen Gartner, bu faydaların ölçülmesinin zor olabileceği konusunda uyarıyor.
Üretken yapay zeka projelerinin başarıya ulaşması, anında geri dönüş beklemek yerine, gelecekteki dolaylı finansal yatırımlara daha fazla tolerans göstermeyi gerektiriyor. Bu durum, birçok CFO’nun bugün yatırım yapıp gelecekteki dolaylı değeri beklemekte isteksiz olması nedeniyle, yatırım dağılımının stratejik sonuçlardan ziyade taktiksel sonuçlara yönelmesine neden olabiliyor.