Tam bir şampiyonlar Ligi maçı izledik.
İnanılmaz bir mücadele, her şeylerini ortaya koşan futbolcular…
Fenerbahçe’ye hakkım helaldir.
Bir futbolsever olarak eleştireceğim hiçbir şey yok.
120 dakika inanılmaz bir direniş gösterdiler.
Tam bu iş tamam dediğimiz anda, yani rakip 10 kişi kaldığı anda milimetrik bir penaltıya kurban gitti.
İşte klasik Fenerbahçe kadersizliği, şanssızlığı.
İlk yarı Fenerbahçe o kadar çok kaçırdı ki, daha ilk saniyeler içinde Dzeko ile neredeyse gol kazanıyordu. Sağ kanatta görev alan Tadic’in bu yarıda üç net asisti heba edildi. Demek ki iyi futbolcular her yerde oynayabiliyor.
Maximin’in sol kanattan geliştirdiği ataklar Lille takımının savunma dengesini alt üst etti. Ancak son vuruş bir türlü gelmedi. Fenerbahçe bu yarıda rakibine sadece tek bir pozisyon verdi.
İkinci yarı ya herru ya merru maçıydı.
Mou her türlü riski aldı. Korkaklığın hoca meziyeti olmadığını gösterdi.
Gözü dönmüş değişiklikler yaptı. Meyvesini de aldı. Ancak Lille takımında öyle bir kaleci var ki yakında onu milli takımda görürsek şaşırmayın.
Djiku’nun şutu öyle kolay çıkacak bir top değil. Ama adam çıkardı.
Hiç olmayacak toplar gol olmazken son dakikada attığımız gol tribünleri de eski günlerine döndürdü.
Maç uzatmaya gidince Mou kontrolü tekrar eline aldı ve orta alanı destekledi.
Şunu söylemeliyim ki İsmail ve Szymanski kaç ciğerle oynadı bilemiyorum. Ancak kendimize en güvendiğimiz anda çok gereksiz pozisyonda penaltı golünü yedik.
Jayden’in eline değip değmediği ilk anda belli değil. Ancak top oyuna döndükten dakikalar sonra VAR bile ancak görebildi. Değdi mi değdi. Milimetrik bir değme. Bu değme ile elenmek ancak Fenerbahçe’ye yakışırdı.
Yine pozisyon buldu Fenerbahçe. Cenk’in topu bir milim aşağıya gitse yine maçı penaltılara götürüyorduk.
Ama olmadı. Bu takımın kısmeti her şekilde kapalı. Yok o çakra bir türlü açılmıyor.
Dedim ya Fenerbahçeli futbolculara şu maçta elendi diye kimse bir şey söyleyemez. Ben uzun zamandır Fenerbahçe’nin bu kadar üst düzey oynadığı bir maçı hatırlamıyorum. Sadece Fred ve Ferdi eksikliği çok önemli. Ama yerlerine oynayan futbolcular mücadele anlamında onları aratmadılar. Tabii ki bu iki oyuncu ile kalite biraz düşüyor o da ayrı.
Mou’nun ise ne olduğunu her geçen hafta görmeye başlıyoruz.
Şunu son söz olarak yazayım.
Fenerbahçe kendi liginde bu futbolunun yüzde 50’sini oynasın kimse tutamaz.
UEFA Kupası’nda da sürprize hazır olun.