Özelikle Uzunköprü ilçesinden yola çıkan Roman vatandaşları, bahar aylarıyla birlikte Edirne’nin hemen her köyünde kurdukları çadırlarda kalıp mevsimlik işçi olarak çalışıyor. Erkekler buğday tarlalarında saman balyası taşıyıp hurdacılıkla uğraşırken, kadınlar da kavurucu sıcağın altında çadırlarda yemek, bulaşık, çamaşır gibi ev işlerini yapıyor.
Edirne Kent Konseyi Roman Çalışma Grubu Başkanı Turan Şallı, bölgedeki Romanların, alıştıkları mesleklerinin yok olmaya başlamasıyla yarı göçer duruma düştüğünü ifade etti. Roman halkının istihdamda yeterince yer almadığını vurgulayan Şallı “Geleneksel geçim kaynakları demircilik, kalaycılık ve sepetçilik gibi buna benzer meslekler şu anda teknolojinin gelişmesiyle artık kayboldu. Bir nevi yarı göçer konuma düşmüş durumdalar. Burada hayata tutunmanın savaşını veriyorlar. Bu insanlar öyle sosyal medyada görüldüğü gibi kapı gıcırtısından oynayan değil, yaşam savaşı veren insanlar. Türkiye’de Romanlara yönelik yapılacak tüm politikalar bu gerçeklere bakarak izlenmeli” dedi.
Üç çocuğu ve yedi torunuyla tek çadırda kalan Serpil Batan (57) “Yemek zorluğu, su zorluğu çekiyoruz. Bir gün toksak ikinci günü açız. Güzel yaşamak isterim ben de herkes gibi. Katlarda, denizlerde yaşamak, dondurma yiyip soğuk su içmek isterim” dedi.