Hatay’da 12 saat enkazın altında kalan genç: Boğazımdan kan gelinceye kadar bağırdım


Deprem bölgesinde zamana karşı yarış devam ediyor…

Türkiye, 6 Şubat’ta 2 şiddetli depremle sarsıldı.

Merkez üssü Kahramanmaraş olan afet, 10 ili etkileyerek adeta enkaza çevirdi.

Arama-kurtarma çalışmaları 4’üncü günde de devam ederken, mucizevi kurtuluşlar da art arda yaşandı.

O anlar canla başla çalışan ekiplere, depremzedelere ve milyonlara adeta nefes oldu.

Bilanço ağırlaştı

Yurdun dört bir yanından gönüllüler de tek yürek olarak deprem bölgesine gitmek için harekete geçti.

Büyük yıkımların yaşandığı kentlerde, bilanço ise giderek ağırlaşmaya başladı.

Depremzedelerin sesi olduk

Ekiplerin kurtarma mücadelesinin yanı sıra, olay yerinden son durumu aktarmak isteyen basın ekipleri de soluğu afet bölgelerinde aldı.

Ensonhaber olarak biz de, ilk andan itibaren kentlerde yaşananları aktarırken, depremzedelerin de sesi olduk.

“Kardeşimin sesleri kulağımda hala”

Onlardan biri de Hatay’da 12 saat enkaz altında kalan Lütfü Elçi’ydi…

Yaşadığı korku dolu anları anlatan genç çocuk, şu ifadeleri kullandı:

Antakya’da yaşıyorum. Yaklaşık 12 saat 5 katlı binanın altında kaldım. Sabaha karşı 5 buçuk sularıydı. Babam uyandırdı beni annemlerle beraber. Her zamanki gibi normal bir deprem anı sandım, bir su içeyim dedim. Deprem hızlanınca kardeşimi uyandırdım, 10 saniye kadar sürdü bir anda bina çöktü, kaldık orada.

Allah rahmet eylesin annem vefat etti. Kardeşimin sesleri kulağımda hala. Artık üzülemiyorum, hissiyatımı kaybettim gibi gerçekten. Nenem burada daha çıkaramadık. 3 gündür burada 80 küsür yaşında, ablamla beraber burada.

İtfaiye ekipleri sağ olsunlar uğraşıyorlar. İnşallah kurtaracağız. Beni de dayım kurtardı. Balyozlarla vurdular, kırdılar. Annem direkt orada vefat etti. Bağırdım, çağırdım… Boğazımdan kan gelene kadar bağırdım duyarlar diye. Üst komşumuzun evi yıkıldı, boşlukta kaldı tam hasar almadı. Bizim 1’inci kat direkt aşağıya emin kata çöktü. Komşumuzun evinden çıktık. Babam da oradan çıktı, annem ve kardeşim orada kaldılar.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir